Jaargang 38 nr. 9, september 2023

Jaargang 38 nr. 9, september 2023
Lezen we verder in de Bijbel dan horen we over Noach die de dieren twee aan twee een plaats gaf in de Ark en zelf zijn familie meenam. Abram trok samen met zijn neef Lot weg uit Charan naar het land dat God hem wijzen zou. Mozes wist zich al die veertig jaar door de woestijn vergezeld van zijn broer Aäron en andere helpers. En zocht Jezus zich geen twaalf discipelen uit om hem te helpen het koninkrijk van God op aarde zichtbaar te maken? En ook Paulus reisde nooit alleen. Hij was degene die de betekenis van Jezus voor de mensheid diep doordacht. En steeds weer komt hij erop uit dat de mensen van de weg – zoals de eerste christenen genoemd werden – een gemeenschap vormen die samen leven en werken in de Geest van Jezus Christus. Uit die beweging van Mensen van de Weg ontstond later de kerk. De wereldwijde kerk!

Wereldwijd perspectief: ‘kinderen van één  Vader’
Het beleidsplan van de PKN ‘Van U is de toekomst’ wijdt één hoofdstuk aan het gegeven dat wij (lees: alle christenen) deel uitmaken van deze wereldwijde gemeenschap. Het rapport schrijft hierover: ‘Als je op zondag in een gemeente deelneemt aan de liturgie kun je je eraan optrekken dat op dat moment overal op aarde mensen de lofzang gaande houden, het geloof belijden en samen bidden. We horen bij elkaar en hebben elkaar nodig. Voor ieder van ons geldt: in het gezelschap van al die miljoenen mensen waarover dat gezegd wordt, mag ook ik mijn plek innemen. Juist door dit wereldwijde perspectief houden we zicht op wat het Nieuwe Testament zegt over de gemeente van Christus. Als Protestantse Kerk participeren we dan ook van harte in oecumenische verbanden. In Nederland in de Raad van Kerken, en mondiaal in de Wereldraad van Kerken en in andere platforms voor ontmoeting en uitwisseling.’

Ontmoeting
Het past dan ook niet dat gemeenten met hun kerk op een eilandje zitten. Naar Bijbels voorbeeld draait het ook in de kerk om relaties. Om de relatie met God en met elkaar. Relaties slagen, verdiepen zich, groeien in liefde en trouw als mensen elkaar beter leren kennen. En dat gebeurt in de ontmoeting, waarin mensen elkaar van hart tot hart aanspreken. Dit geldt voor persoonlijke, onderlinge relaties maar ook voor kerken. Waar kerken binnen en buiten hetzelfde genootschap elkaar ontmoeten, leren ze elkaar kennen, ontstaat er wederzijds begrip en groeit het verlangen samen te bouwen aan het Koninkrijk van God.

Gastvrij en inclusief
De Bijbel, die geworteld is in de oude-oosterse cultuur, heeft gastvrijheid hoog in het vaandel staan en heeft oog voor de vreemdeling. Reizigers uit de hele toenmalige bewoonde wereld vonden onderweg vaak onderdak bij een stam of familie voor bed en brood.
Ook lezen wij in de Bijbel hoe God mensen van verschillende pluimage tot zijn dienst roept: Rachab, de Kanaänitische, Ruth, de Moabische, Mozes met zijn dubbele paspoort (Hebreeër en Egyptenaar) om maar een paar te noemen. En na Pinksteren leren Jezus’ volgelingen om gastvrije gemeenschappen te vormen waarin voor ieder een plaats is aan tafel. Paulus schrijft hierover in zijn brief aan de Galaten:
'U bent allemaal kinderen van God door het geloof, in Christus Jezus. Want allemaal bent u in Christus gedoopt, met Christus bekleed. Er is geen Jood of Griek meer, er is geen slaaf of vrije, het is niet man en vrouw: u bent allemaal één in Christus Jezus.'

Ga mee!
Een kerkelijke gemeente wil dan ook een inclusieve gemeente zijn. Waar iedereen welkom is en mee kan doen die in relatie met anderen, met God, met de boodschap / het Evangelie van Jezus wil leven. Ga mee! is een uitnodiging aan een ieder en niet slechts aan een groep vrienden of gelijkgestemden. Ga mee! wil ook geen gebiedende wijs zijn. Je moet mee of meedoen. Een gastvrije, uitnodigende gemeente wil ruimte geven aan verschillende achtergronden, opvattingen en talenten. En dat is geen gemakkelijke opgave. Want we hebben allemaal onze eigen geloofsopvattingen, gedachten bij kerk-zijn en voorkeuren als het gaat om de liturgie, de te zingen liederen, de preek… Ga mee! vraagt geloof en een hoop liefde. Ga mee! vraagt om ontmoeting en vertrouwen in elkaar. Daarom willen wij dit thema aanvullen met de uitnodiging om mee te doen, mee te zingen, mee te bidden, mee te vieren, mee te lezen, mee te luisteren, mee te wandelen, mee te eten, mee te ontdekken hoe wij steeds meer mens kunnen worden vóór elkaar en ván God.

Illustratie
Bij het jaarthema is een illustratie gemaakt met daarbij de volgende uitleg:
De Vader- en kinderhand zijn getrokken uit één lijn, onlosmakelijk verbonden. Symbool voor het verbond van God met de mens en daarin met de hele kerk. De hand van de Vader komt naar beneden. De hand van het kind reikt omhoog, in overgave en aanbidding. Bloed en waterdruppel vloeien samen. Het symbool van het offer en de doop. Omgekeerd vormt het een hartvorm. Het symbool van liefde.





Foto: Google free, De geneeskrachtige keuken, alles over paddestoelen


 
terug