Vrouwen aan de rand van Bangladesh


De broeders van Taizé steunen ook vrouwen. Omdat vrouwen kwetsbaar
zijn in een land waar de helft van de bevolking op of onder de
armoedegrens leeft. Omdat vrouwen weinig toegang hebben tot de gewone
arbeidsmarkt.  Allereerst worden cursussen gegeven waar vrouwen wordt
geleerd om door zelf groente te verbouwen, door zelf kleren te maken
en kleinvee te houden, de kansen op een iets ruimer gezinsbudget te
vergroten. Ook kleine leningen horen daarbij. Daarnaast heeft de
gemeenschap van de broeders een weverij opgericht waar vrouwen met een
handicap leren om kleden en tapijten te maken. Er wordt een markt
gezocht in Bangladesh zelf, er wordt ook naar het buitenland
geëxporteerd. Dat laatste staat in de kinderschoenen omdat de
verzending van de tapijten nog problemen oplevert. Vaak zijn ze
afhankelijk van toevallige gasten die een pakketje meenemen. Op de
foto’s van vanmorgen zult u een aantal voorbeelden van die tapijten
zien.
Zo blijft het opzetten van nieuwe projecten een kwestie van
overdenken. Maar vast staat dat de vrouwen die er werken niet alleen
sterk en dapper zijn, maar ook samen veel plezier beleven aan het
weven.

Vrouwen zijn kwetsbaar in een land zonder sociale voorzieningen.
Gehandicapte vrouwen behoren tot de meest kwetsbare groepen. Door de
kansen die ze krijgen in de gemeenschap die de Broeders van Taizé
hebben opgezet, kunnen ze toch een min of meer zelfstandig bestaan
opbouwen.

De MWD

Overigens,

Vanmorgen, de ochtend na de verkiezingen kregen we een e-mail van de
bisschop van de Church of Bangladesh. Hij feliciteerde ons als volk
dat we niet massaal op de anti-immigratie en anti-islam partij hadden
gestemd. Het bepaalt je er weer bij dat wij niet alleen naar
ontwikkelingen in Bangladesh kijken, maar dat de wereld ook, en soms
met ingehouden adem, naar ontwikkelingen bij ons kijkt. En hij is
bisschop van een klein groepje christenen in een land dat overwegend
islamitisch is. Ook zij willen graag in vrede verder. Ik wilde het
toch maar even met u delen.