Jaargang 37 nr. 5, mei 2022
 150 jaar Farmsumer Kerk
Bert Veentjer De Stichting Funerair Erfgoed Farmsumer Kerk had in 2020 een bijzonder feestelijk programma voorbereid i.v.m. het 150 jarig bestaan van de Farmsumer Kerk. Helaas maakte corona het niet mogelijk het plan ten uitvoer te brengen. Ook in 2021 konden onze plannen niet gerealiseerd worden. Nu, in 2022, zien we wel een mogelijkheid om alsnog, met een versoberde viering aandacht aan dit jubileum te besteden. Dat is de reden waarom ik in dit artikel nog een keer aandacht vraag voor Farmsumer Kerk. In een hoofdartikel van ons Kerkblad, mei 2021, heb ik u kennis laten maken met de rede, die de toenmalige predikant, Dr. H. Huysers, uitsprak bij de eerste steenlegging. Dat artikel eindigde met de vraag, of de afbraak van de oude kerk eigenlijk wel nodig was, met name vanwege het zinnetje : “daar die kerk door onze voorouders sterk en vast was gebouwd en bij het afbreeken noch bleek sterk te zijn, want de speetie die daarbij is gebruikt, was echt vaster dan de steen “ . Een bijgevoegde foto van de oude kerk en de nieuwe toren, waarschijnlijk gemaakt tussen 1857 en 1868, doet ook niet vermoeden, dat de kerk erg bouwvallig was. | ||
| lees meer » | ||
Jaargang 37 nr. 4, april 2022
 Vluchtelingen in Londen: de eerste Nederlandse gemeente
Zondagmorgen, even na elf uur midden onder het gebed in de Nederlandse kerk in Londen: onderaards gerommel - aanzwellend en weer wegstervend. Elke zondagmorgen een paar keer: de metro (tube)! Vlakbij station Bank, uitgang 2, aan een steegje midden tussen de hoog oprijzende gebouwen van het grote geld van de hele wereld. Op werkdagen heel veel haastig lopende mensen. Op zondag bijna geen mensen; het stilste deel van heel Londen'de City'. Alles is gesloten, behalve… de Nederlandse kerk in Austin Friars en nog enkele eeuwenoude kerken.
Hans Fortuin | ||
| lees meer » | ||
Jaargang 37 nr. 3, maart 2022
 De kerk anno 2022
Van U is de toekomstMarja de Jager Regelmatig komt op huisbezoeken aan de orde dat kinderen niet meer naar de kerk gaan en klein- en achterkleinkinderen niet meer met het christelijk geloof worden opgevoed. Ouders en grootouders vinden dit jammer. Sterker nog: in veel gevallen doet dit verdriet. Hoe kan wat zo waardevol is voor henzelf, niet meer gedeeld worden met de kinderen? Soms roept dit de vraag op: wat hebben we als ouders verkeerd gedaan? | ||
| lees meer » | ||
Jaargang 37 nr. 2, februari 2022
 Tineke Sikkema-Stienstra  Raar, maar waar, Kerst-samen werd Kerst-digitaal. Eerste Kerstdag waren wij altijd samen met ons hele gezin, 18 personen. Dat was de laatste twee jaren wel anders. Eerste kerstdag 2021 met één gezin. Tweede kerstdag waren Henk en ik samen. We hebben veel gelezen en tv gekeken.
| ||
| lees meer » | ||
Jaargang 37 nr. 1, januari 2022
 Met de rozengeur van Advent het nieuwe jaar in
Eelkje de Vries Als kind, wonend in Balk ging ik wekelijks naar de Bijbelclub van tante Len. De Bijbelverhalen werden verteld met een flanelbord en je werd gestimuleerd om Bijbelteksten uit het hoofd te leren. Later was ik als jong meisje actief binnen een groep, die daarbij aansloot en zich geweldig met geloof bezig hield. In de jaren 70 was dat een min of meer bekend verschijnsel, De “Jezus beweging”, overgewaaid uit Amerika. | ||
| lees meer » | ||
Jaargang 36 nr. 12, december 2021
 Het evangelie gaat van mensen tot mensen
Het dikke boek van LucasHans Fortuin Lucas heeft een dik boek geschreven voor Theofilus, een lid van een jonge, Griekssprekende gemeente - of is Theofilus, door God geliefde, een naam die past op alle leden van de gemeente?. Daarin wilde hij alles wat in de gemeente werd verteld en waarin Theofilus was onderricht, ook in goede orde op schrift stellen om hem te overtuigen van de betrouwbaarheid daarvan. Dat kon mensen als Theofilus helpen om hun geloof te laten ontkiemen, te laten groeien en te behouden. Het dikke boek van Lucas bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over het leven van Jezus en over zijn sterven dat toch niet betekent dat hij dood is, maar dat hij leeft. Dat eerste deel noemen we 'Het evangelie naar Lucas'. Het eindigt op het moment dat Jezus met een zegen afscheid neemt van zijn leerlingen. | ||
| lees meer » | ||