jaargang 39 nr. 7/8 juli/augustus 2023
 Toch hebben de meeste kerken te maken met een snel afkalvend ledental. Fusies en veranderingen op het gebied van bestuur en exploitatie bieden vaak nog wel enig soelaas. Vernieuwingen in vieringen en in het benaderen van jongeren hebben hier en daar een voorlopig gunstig effect, maar alles bij elkaar lijkt het op dweilen met de kraan open. Manieren van geloven en kerkzijn die eeuwenlang hebben gewerkt, hebben onherroepelijk hun tijd gehad en lijken soms op sterven na dood. Jezus zelf is er echter altijd van uitgegaan dat Liefde sterker is dan de dood.
”Als het christendom het aandurft om zich met vertrouwen over te geven aan de dood van wat voorbij is, zal het tot zijn verrassing en vreugde ontdekken dat de steen van een benauwende dogmatiek wordt weggerold van zijn graf, en er nieuw leven mogelijk is voorbij aan wat nu nog gedacht kan worden.” Jezus had het over de belegen wijn van overjarige overtuigingen en gebruiken die geen schade toebrengt aan de oude zakken van een reeds lang gevestigde structuur en kerkorde. Maar hij waarschuwde er ook voor dat de oude zakken de spanning van de jonge wijn maar moeilijk kunnen verdragen. De verfrissende wijn die hij zelf schonk is ondertussen te lang verpakt geweest in zakken die nu compleet zijn uitgedroogd en op barsten staan. En de overjarige wijn heeft een bitter-zure smaak gekregen die dorstige zoekers naar zin en betekenis ervan weerhoudt er nog van te drinken. Met als resultaat dat het optreden van Jezus bij velen niet meer als bevrijdend overkomt. Dat zijn woorden vaak niet meer als betekenisvol worden verstaan. En dat is zónde. Christelijk geloven bevindt zich op een breuklijn die tot een kloof zal worden tussen wat geweest is en wat zijn zal. Te lang is geprobeerd om oude wijnranken koste wat het kost in leven te houden. Dat kan op zichzelf lang goed gaan, maar het valt niet te verhinderen dat er door de jaren heen minder druiven aan groeien die ook nog eens kleiner zijn en van mindere kwaliteit. Een goede wijngaardenier durft daarom zijn snoeimes te hanteren en ruimte te scheppen voor nieuw leven met nieuwe  mogelijkheden. Er zijn wijnranken die op sterven na dood zijn en dus geen gezonde druiven meer kunnen voortbrengen.Wie ze, misschien met pijn in het hart, durft weg te snoeien, zal ontdekken dat er nieuwe loten opschieten die een verrassende oogst beloven. Jezus getuigde met zijn optreden indringend van zijn geloof dat er uit een gestorven graankorrel een vruchtdragende aar kan opschieten. Dat de dood nodig kan zijn om nieuw leven mogelijk te maken. Gelovigen van nu hoeven dan ook niet bang te zijn om de bakens van de gevestigde theologie en kerkorde radicaal te verzetten. De kerk mag in vertrouwen sterven, wetende dat er altijd weer jonge loten zullen opschieten die een rijke oogst en een verrassende wijn kunnen opleveren. Op het leven! Dirk van de Glind MUREN VALLEN ALS MENSEN OPSTAAN Loesje Deze tekst is een bewerking van passages uit ‘Het lef om in liefde te leven, Jezus zonder vrome praatjes’ en “Waag te sterven, christendom, en geloof in je opstanding”! Boeken van Dirk van de Glind. De theoloog Dirk van de Glind is godsdienstdocent en spreekt dagelijks jonge mensen. Ik vond dit artikel in het krantje van V.V.P. Winschoten / Scheemda en omstreken. Ik kan het zelf niet mooier verwoorden. En ik mocht het van hen plaatsen. ‘Meditatief’ in ons kerkblad, biedt de mogelijkheid teksten over te nemen van anderen. Bij dezen! ‘Op het leven’. Genietend van de zomer, dat hoop ik voor ons allemaal. Foto: zomer aan zee, licentie: GNU Free Documentation License | ||
| terug | ||