Terugblik 40 dagentijd en Stille Week Terugblik 40 dagentijd en Stille Week De eerste zondag van de veertigdagentijd volgde gelijk op mijn intrede. Als gemeente trokken we met Jezus op naar Jeruzalem en onderweg werden we erbij bepaald wat het betekent om Jezus te volgen in woord en daad. Ook hoorden we wekelijks over het project van de kinderviering en over de doelen van de missionaire werkgroep. Op gezette tijden verleende het projectkoor medewerking door gedeelten uit de graankorrel te zingen. Zo werd deze periode een tijd van inkeer en bezinning voorafgaand aan Pasen. We mochten heel intens de stille week beleven door dagelijks een moment in de kerk door te brengen: op maandag-, dinsdag-, en woensdagavond met een half uur van bezinning en gebed. Tot onze verrassing (we hadden al gauw te weinig liturgieën) was de belangstelling hiervoor groot. Dat maakt dat we volgende jaar op dezelfde voet verdergaan. Het avondmaal op witte donderdag vierden we in de kring. Wat een speciaal gevoel van verbondenheid gaf. We gaven elkaar het brood en de beker door wisten de Heer erbij in de tekenen van dit brood en deze wijn. Goede Vrijdag werd een sobere dienst, zoals dat hoort. Met teksten, gebeden en liederen ook nu weer met het projectkoor erbij. Op stille zaterdag vierden we de terugkomst van het licht van Christus. De liturgie voerde ons via de schepping, de uittocht uit Egypte, de intocht in Kanaän naar de doortocht die de opgewekte Heer voor ons schiep. De doortocht naar een nieuw, herboren leven waarin we Jezus als Heer en Meester van ons leven willen aannemen. Als teken daarvan vernieuwden we onze doop door langs het doopvont te lopen en onze handen door het water te laten gaan en/of het hoofd ermee te besprenkelen. En toen werd het Pasen: De Heer is waarlijk opgestaan. Omdat degenen die niet in de dienst van de Paasnacht aanwezig waren, het binnenbrengen van de nieuwe paaskaars moesten missen, hebben we ervoor gekozen deze op Paaszondag nogmaals binnen te brengen onder het lied: Licht dat terug komt. Hoop die niet sterven wil. Vrede die bij ons blijft. En nu zijn we de vijftig dagen naar Pinksteren ingegaan. Jezus is niet meer lijfelijk in ons midden maar de opgewekte Heer is en blijft bij ons door zijn Geest! In die Geest willen wij gemeente-zijn, tot zegen van God en tot zegen voor elkaar.

terug